شیراز شهری است که مملو از جاذبه های تاریخی گردشگری طبیعی متعددی است. در میان همه اینها آرامگاه باباکوهی از مکان‌های بسیار دیدنی شیراز است که نامش کمتر از حافظیه و سعدی شاید به گوشتان رسیده باشد
این مقبره محل دفن یکی از شیخ های بزرگ صوفی است که در دامنه کوههای شمالی شیراز قرار دارد. قدمت این آرامگاه به زمان آل بویه برمی گردد.
کوهی که آرامگاه را در آن قرار دارد به کوه باباکوهی یا کوه صبوری معروف شده است. در این کوه دو غار وجود دارد که یکی درگذشته محل زندگی عرفا بوده است و در آن دیگری آرامگاه ابو عبدالله محمد بن عبدالله معروف به ابن باکویه قرار گرفته است در جلوی غار ایوانی از سنگ و گچ ساخته شده است که روی آن عبارتی نوشته شده و در پایان تاریخ ۱۲۳۵ را ذکر کردند.
شیخ ابوعبدالله بن عبدالله شیرازی که به آن باباکوهی هم گفته می شود لقب بابا را به دلیل سالک بودنش گرفته است و او در سال ۳۳۷ هجری قمری متولد شد و در سال ۴۴۲ درگذشت.
ابن باکویی در جوانی به کسب دانش پرداخت و در همان جوانی با حاج عبدالله انصاری و شیخ ابوسعید ابوالخیر ملاقات های زیادی داشت و از آنها علم و دانش کسب نمود جامی در رابطه با باباکوهی عنوان کرده است که او بزرگترین شاعر زمان خودش است. اگر به شیراز رفتید به این ارامگاه سربزنید زیرا دیدنش خالی از لطف نیست.